Kochany Synku, Dokładnie sześć miesięcy temu po raz pierwszy Cię ujrzałam. Szczelnie zawinięty w becik, mający na sobie cztery warstwy ubranek, patrzyłeś się na mnie swymi dużymi, niebieskimi oczami. „Nie dam sobie rady!” – pomyślałam leżąc jeszcze na stole operacyjnym. Jak to dobrze, że była to tylko myśl, która z przyszłością nie miała kompletnie nic wspólnego. Bo widzisz, dokładnie sto osiemdziesiąt jeden dni temu moje życie odmieniło się na zawsze. Od tamtej pory stałam się lepszą wersją siebie. I nie będę tutaj mówić o tym, że wyglądałam super, bo było wręcz odwrotnie. Albo, że nagle przyswoiłam niezwykle cenną wiedzę, bo również nie jest to prawda. Prawdę mówiąc jedyne co zyskałam, to ważące ponad trzy kilogramy szczęście. Szczęście, które napędzało mnie ogromem energii, które malowało uśmiech na mych ustach, które wyciągało z serca pokłady miłości i które nadało sens mojemu życiu. Od samego początku ciąży nie mogłam się doczekać, kiedy Cię poznam, wezmę na ręce, przytulę. Byłeś wyczekiwany przez całe dwieście osiemdziesiąt dni ciąży. Pomimo, że cały jej okres nie wskazywał, że z macierzyństwem będzie mi do twarzy, miło było tak się zaskoczyć. Bo bycie mamą, Twoją mamą, to coś czego nie potrafiłabym zamienić na cokolwiek innego w świecie. Bo […]
Artykuł Kochany Synku,… pochodzi z serwisu Kamilowe.pl | Parenting & Lifestyle.
